woensdag 22 november 2017

Boomhoog (20/11)

Het is nog donker wanneer ik wakker wordt van een hevig onweer. Ik voel zelfs even aan de vloer, ook al slapen we op het tweede verdiep, want kan niet geloven dat alles droog blijft met zo een hevige regen. Tegen dat de we op zijn is het gedaan en zijn er alleen nog wat plassen te zien.
We rijden een uurtje naar het Noorden, naar een tropisch regenwoud: het Kuma reservaat. Hier is een canopy walk, hoog tussen de bomen. We hebben dit al eens gedaan, in Costa Rica, maar deze zijn wel heel hoog, heel smal en heel wankel. Het is in feite niet meer dan een aluminium ladder waar een plank over gelegd is. Dit wordt dan door touwen en stalen kabels aan enkele 70-meter hoge bomen vastgemaakt. 
Er zijn in dit bos ook veel vogels, veel vlinders en dieren, maar we zien er niet veel van. Wat de dieren betreft, er zouden zelfs bosolifanten zitten, staat dit ook zo in de reisgids: weinig toeristen krijgen ze te zien. Voor de vogels zouden we er al om 6u 's morgens moeten zijn, dus dat valt ook tegen. Maar ook vlinders vallen wat tegen. We doen wel nog een boswandeling met een gids die van een tiental bomen weet te vertellen waarvoor ze gebruikt worden, gaande van meubels tot kleurstof, medicijnen of kleding.
Langs de weg zien we een grote wegwijzer naar een 'stingless bee’ boerderij, maar wanneer we daar aankomen via een heel slechte weg, blijkt het gesloten te zijn. We rijden wat verder naar een krokodillenvijver. Gelegen aan een hotel/ restaurant zijn enkele vijvers waar een twintigtal krokodillen zouden zitten. We zien er twee maar ze hebben siĆ«sta want zelfs de stukjes kip die ze gepresenteerd krijgen worden genegeerd. Leuker zijn enkele bomen en struiken in en rond de vijver die vol nesten van wevervogels en witte reigers zitten. Er vliegen ook enkele mooie kingfishers.



Imma stopt weer even aan een kraampje om wat pindanoten te kopen. Heel lekker in combinatie met een banaan, zegt hij, en inderdaad. We hebben al veel vers fruit gekregen van hem. Regelmatig stopt hij om ons iets te laten proeven. Verse kokosnoot waar eerst vakkundig een topje wordt afgehakt zodat we ze kunnen leegdrinken en die dan in twee stukken worden gekapt zodat het verse en zachte vruchtvlees kan worden losgemaakt. Bananen uiteraard: er zijn 2 soorten, grote en kleine en tot nu hebben we al dagelijks van de kleine gegeten. Heel lekker. Papaya, die spijtig nog niet rijp genoeg was. Cacao, een geel-groene vrucht die wordt opengesneden zodat de witte, zachte en zoete brij waarin de pitten zitten kan worden opgezogen. Watermeloen wordt ook bijna dagelijks gekocht. Appelsien viel wat tegen, want nogal bitter. Verder lekkere bananenchips en tigernuts, heel lekkere nootjes.

Terug naar het hotel waar we op het terras nog iets drinken en na een frisse douche de stad intrekken, op zoek naar eten (en wifi om dit te kunnen versturen). Uiteindelijk belanden we terug in het hetzelfde restaurant als gisteren, waar blijkbaar ook al de andere toeristen stranden. Met het geluid van de golven op de achtergrond en reggaemuziek genieten we van de afkoelende zeebries.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten